Mama is uitgelaten als ik van school kom.
‘Heb je huiswerk?,’ vraagt ze.
‘Nee,’ lieg ik vastberaden, want aan de blik van mama kan ik afleiden dat er iets op til is… Ze laat me een filmpje zien van een grote auto waar je in kan slapen. Als ik het dak zie opengaan besef ik dat dit niet zomaar een auto is: het is een camper, zoals mama dit noemt. Ik heb al van die ‘sleurhutten’ gezien op de snelweg waar mama lustig op los vloekt als ze te traag rijden of te veel naar links of rechts zwenken, maar dit is toch wel anders. Ze polst naar mijn reactie. ‘Jaja, wanneer vertrekken we?’ vraag ik enthousiast. Ik moet helaas nog een paar weken wachten. Pfffftttt!
Als blijkt dat we drie weken paasvakantie hebben, kan mijn geluk niet op. Helaas heeft mama de camper geboekt voor de laatste week vakantie, ik moet dus nog wat geduld hebben. De twijfel slaat toe bij mama: ze denkt kou te zullen lijden, haar rug te zullen breken en de camper, die zal wel mismeesterd worden door haar onhandigheid… Ondertussen droom ik van slapen in een bed op wieltjes en van fietsen en wandelen in de natuur… ‘Relax, mama…’
Eindelijk is het zover! Ik heb op voorhand via Google Maps de route uitgestippeld en weet hoe mama moet rijden naar de ophaalplaats in Beveren. Ik mag dan ook vooraan zitten om als levende GPS te fungeren… Alleen kan ik links en rechts niet goed uit elkaar houden en mama evenmin. Hilarische toestanden, dat kan ik je verzekeren!
Aangekomen in de Ford garage staat een collega van Connections mama op te wachten. Er staan twee campers klaar voor vertrek! Wauw, die zien er echt megagroot uit! Ik klim er al even in om op ontdekking te gaan. Ik sta zo hoog! Oh, hier is een heuse keuken! Is hier ook een toilet? Hoe moet ik naar boven gaan om te slapen? Wanneer vertrekken we? Mama moet me wat intomen, want ze moet nog goed luisteren naar de briefing. Na een tijdje, of de ultieme beproeving van mijn geduld, zijn we eindelijk klaar om te vertrekken. En ik zit vooraan op mijn troon! Ik voel me terug een koning, deze keer van de camper!
Een begeleidend streepje muziek vult de ruimte van onze camper wanneer we op het gemakje richting de Vlaamse Ardennen cruisen. Daar pikken we mijn vriendjes op om te gaan picknicken op Tiegem berg… Er is een heerlijke speeltuin bij de camperplaats, waar we op de superlange, golvende glijbaan ons plezier niet opkunnen. Na dit avontuur staat de tafel al gedekt en is het tijd voor een aperitief met een lekker hapje erbij. Smaakt toch altijd beter zo buiten… We genieten nog van een prachtige zonsondergang en rijden vervolgens verder naar oma en opa. Daar gaan we de eerste nacht slapen… 😉
De volgende dag gaat het richting ‘de Limburg’. We verkennen eerst Bosland waar we letterlijk fietsen door de bomen. Ik vind het best indrukwekkend. Daarna bewandelen we de bosbewonersroute: een leuke route waar ik op zoek moet gaan naar de bewoners van dit ‘bosland’. Sommigen zaten goed verstopt hoog in de bomen, anderen waren duidelijk zichtbaar tussen de bomen. Ik denk dat ik ze allemaal gespot heb… Ondertussen heb ik grote honger gekregen. Er zijn geen restaurants en café’s open, dus: tafeltje buiten en picknicken… dat is gemakkelijk! Als ik gegeten heb, kan ik terug lustig met mijn fiets rijden. Vervolgens gaan we verder naar Haspengouw waar we een mooi plaatsje krijgen tussen de perenbloesems. Ik kan me hier naar hartenlust uitleven. Mijn fietsbenen doen weer overuren. Ik moet pas gaan slapen als het donker is. Het is 21 uur. Het laddertje naar boven leidt naar mijn ‘hemelbed’. Ik nestel me met mijn onesie onder het dikke donsdeken. Het zal een koude nacht worden, maar ik heb het lekker warm. De chauffage doet verder zijn werk. ’s Ochtends rits ik het raampje open en de zon prikt onverbiddelijk in mijn ogen. Oooh wat heb ik heerlijk geslapen! Als ik naar beneden kijk maakt mama het ontbijt al klaar. We zouden graag buiten eten maar daar blijkt het toch nog wat te koud voor. We gaan oma en opa oppikken. Die logeren in een hotel dichtbij de camping. We vertrekken naar Alden Biesen voor een wandeling in een zeer mooie omgeving vol fruitbomen in bloei. In de namiddag kan ik vrij spelen op de camping en steekt opa de BBQ in gang. Ik ruik de heerlijke kruiden al van aan de andere kant van de camping… Ik kan niet wachten om wat mals vlees in mijn mond te steken!
De zonsondergang is wondermooi hier tussen de perenbloesems en op mijn fiets bedwing ik elke fruitboomgaard. ‘ s Avonds val ik dan ook als een blok in slaap… Ik hoor zelfs niet meer hoe mama zich als een olifant naast mij nestelt.
De volgende dag bezoeken we de stroopfabriek. Een echte interactieve beleving waar ik van alles ontdek over fruit in deze streek. Dus hier wordt de perenstroop gemaakt waar ik thuis zo van smul. Er wordt wat op knopjes gedrukt, machines komen in beweging en uiteindelijk belandt het heerlijke goedje in een potje…en uiteindelijk op mijn boterham! Wow!
Aan alles komt een einde, alsook aan deze korte campertrip. En dat terwijl we net op dreef zijn! Ik zou er best nog een paar dagen kunnen aanbreien, maar ik weet nu toch tenminste hoe het is om in een grote ‘auto’ te slapen. Ik onthou vooral het slapen onder het dakzeil, het fantastische zicht als we cruisen, het gezellig buiten eten of binnen als het wat kouder is, pipi doen in een echt toilet in plaats van tegen een boom en de ongelooflijk mooie plaatsen om te chillen en te overnachten!
Als we thuiskomen toont mama me meteen de Volkswagen California Ocean T6… ‘Vanaf juni staat dit iconisch ‘paard’ ter beschikking,’ zegt mama met een grijns tot over haar oren. To be continued? 😉