Glampen, wat is dat mama?
Zomer 2020
“Da’s zoals op kamp gaan, jongen. Maar dan in stijl”, begint ze.
Maar eens mama op dreef is, is ze niet meer te stoppen… Van haar uitleg onthoud ik dat we in een grote luxe tent zullen slapen! In een echt bed!
“Wow!”
Die tent staat in Durbuy. In het Connections Basecamp. Eigenlijk zouden we deze zomer naar Namibië gaan en niet naar Durbuy. Maar door dat stomme virus moeten we nu ergens anders naar toe. Met de auto, niet met een vliegmachine. “Iedereen klaar?” Mama zegt dat we moeten vertrekken. Ik neem beter nog mijn “onesie” mee. ‘s Nachts kan het koud worden in de Ardennen, ook in de zomer.
De check-in ruimte is een grote, open tent. Mama denkt al dat ze in Namibië is… We krijgen meteen bandjes om het Durbuy Adventure Park te verkennen. De mevrouw aan de receptie zegt dat ik er elke dag naar toe mag als ik wil! Ze vertelt ons wat er allemaal op het programma staat deze week. We kunnen ons inschrijven voor kooklessen, kajakken, yoga en nog een heleboel activiteiten. Ik ben nog te klein om te koken en ik weet niet wat yoga is. Maar kajakken is met een bootje op het water, dat weet ik! Van zo lang in de auto te zitten heb ik honger gekregen. Gelukkig reserveert mama al de BBQ voor straks. We krijgen ook nog een slot om onze tent mee te sluiten. Zo weet ik zeker dat mijn “onesie” niet gepikt wordt. “Mamaaaa, wanneer eten we BBQ?”
Van mama mag ik eindelijk de tent openritsen en wat zie ik? Een supergroot bed! Ik ben zo moe, maar daar moet ik toch even op gaan…springen! Vriendjes van mij zijn hier gisteren al aangekomen. Ze willen naar de speeltuin op het domein. Ok! Het bed loopt niet weg. Ik kan er later ook nog op springen!
De volgende ochtend word ik wakker van het geluid van een motor. “Mama?” “Mamaaaa?” Ja, die ligt natuurlijk nog te ronken in bed… Hé, daar staat een golfkarretje aan de tent! Met een grote mand! Wow, we krijgen een ontbijtmand! Zo cool! Ik zie croissants, sandwiches, fruit en verschillende soorten beleg. En wat is dat voor iets raars? Een soort potje met “Dolce Gusto” op gedrukt. Spreken ze Italiaans in Durbuy? Ze spreken hier inderdaad anders dan bij ons thuis. Ik vraag het wel aan mama. “Opstaan mama!” “OPSTAAAAN!”
Na zoveel lekker eten kunnen we aan onze “hike” beginnen. We dalen af in het bos en we bereiken de Ourthe. “Da’s een lange rivier van wel 165 km”, zegt mama. “Gaan we zo ver wandelen?”, vraag ik een beetje onthutst. Mama stelt me gerust en we wandelen stroomopwaarts in het ondiepe water van de rivier. Gelukkig draag ik sandalen! Hé maar, wat is dat? Ik voel iets aan mijn tenen! Het zijn kleine visjes die aan mijn tenen knabbelen! Brrrrr! Dat moet ik vanavond aan mijn vriendjes vertellen. Die zullen me wel niet geloven. Wat is het heerlijk om hier even af te koelen. Het frisse water voelt zo goed. De hele voormiddag bouw ik dammen en maak ik zelfs kleine watervallen. Mama rust een beetje uit onder een boom. Oh, hopelijk blijven we hier nog even!
De volgende dag staat er nog meer avontuur op het programma. Durbuy Adventure, een attractiepark. Ik ben nog te klein voor de meeste attracties. Was ik maar al wat groter… Maar hé, daar is een leuke speeltuin! En een hangbrug! En… WOW! Een reuze trampoline! Er is ook een spannende hiking trail. Komen we morgen terug mama? Pleaaaase?
De dagen vliegen voorbij! We wandelen. We spelen. Het eten is zo lekker. In de hangmat lig ik te chillen… Er zijn mini concertjes. Ik heb het hier zo naar mijn zin. Mama heeft het over “intens genieten”. Dat is waar Connections voor staat, volgens haar. Met al je zintuigen de omgeving absorberen, met het gaspedaal lichtjes ingedrukt. Of zoiets. Volledig opgeladen komen we weer thuis. Liever lui dan moe? Voor één keertje dan… 😉