Onze dorst naar avontuur brengt ons dit keer naar Nepal, een magisch oord waar ik de hoogste bergtoppen ter wereld zal zien: de Himalaya. We vertrekken vanuit Amsterdam en vliegen via Etihad met een tussenstop in het Midden-Oosten. Ik krijg een rugzakje aan boord met speelgoed en spelletjes. Yes! En natuurlijk heb ik weer mijn eigen TV-scherm. Ik ben er opnieuw klaar voor!
Kathmandu
Wanneer we landen schiet ik meteen uit de startblokken met mijn Trunki. We bevinden ons op 1400 meter hoogte in een piepkleine luchthaven waar het ontzettend warm is. Ons geduld wordt op de proef gesteld wanneer we eindeloos wachten op de stempeltjes in onze reispassen.
Onze chauffeur en gids Shyam (Sam voor de vrienden) verwelkomt ons hartelijk en het duurt niet lang of er hangt alweer een heerlijk ruikende bloemenkrans rond mijn nek, zoals die keer in Sri Lanka. Gelegen aan de rand van Kathmandu wacht een kleinschalig hotel met bijhorende tuin op ons. Op eenzame hoogte, weg van het oorverdovende lawaai van de bruisende stad. Morgen zullen we de stad gaan ontdekken, maar nu willen we toch vooral tot rust komen en genieten van het zicht vanop ons terras.
PATAN – Kathmandu
Vandaag neemt Sam ons mee naar de stad. We wandelen door de straten, totdat we aan Patan uitkomen, stad van de fijne kunst, letterlijk vertaald. Ik zie overal kleine, overvolle winkeltjes, met hun koopwaar tot op de straat uitgestald, en lachende, vrolijke mensen. Autootjes, beladen met zoveel pakjes, dat ik vrees dat ze elk moment zullen kantelen. Er wordt druk getoeterd, ik schrik ervan. Ik mag de hand van Sam vasthouden. Hij loodst ons door de stadsjungle, terwijl we ons vergapen aan alle indrukken.
Als we aan het Durbur plein aankomen word ik er zelfs stil van. We zien paleizen en tempels zover het oog reikt. Papa vertelt over een zeer grote aardbeving die hier in 2015 een ware ravage aanrichtte. Met verwoede pogingen wordt de stad terug opgebouwd en zelfs met alle geleden schade ziet alles er prachtig uit. Ik ben onder de indruk. In Bakhtapur, waar we op het einde van de reis heen zullen gaan, zullen we meer puin aantreffen.
We bezoeken de belangrijkste tempels waar ik me te pletter amuseer. Ik spring door de kleine, prachtig versierde deuropeningen en verstop me achter de talrijke prachtige houten sculpturen. Er zijn zelfs waterspuwende draken… Sam vertelt ons over de Kamari terwijl we naar haar ‘paleis’ stappen. Dat kleine meisje wordt als een levende god aanzien. Ze laat zich heel even zien via een klein venstertje in haar ‘paleis’. We mogen er absoluut geen foto van nemen. “Ze moet een gave huid, stijl haar en rechte tanden hebben en ze moet uitzonderlijk moedig zijn,” vertelt Sam. “Ben ik een god?” vraag ik aan mama. “Toon eens je tandjes,” gebiedt ze plagend, waarop ik mijn tong uitsteek. “Je bent een halfgod,” klinkt het deskundige oordeel. ’ s Avonds ontmoeten we de familie van de lokale agent die de reizen voor Connections organiseert in Nepal. Hij heeft een dochtertje Manya waar ik samen mee eet en speel. Op het podium waar dansers en muzikanten optreden, doen we zelf ook een opvoering. Muziek en dans maken onze taal uit. We krijgen er zowaar nog een applaus voor!
Budhanath – grootste stoepa ter wereld
Sam laat me de volgende dag de grootste stoepa ter wereld zien, de Budhanath. Ik loop rechts het plein op, maar ik word al snel bij de kraag gevat. “Je mag nooit een stoepa rondwandelen tegen de wijzers van de klok in,” herhaalt mama Sams woorden. “Oeps, sorry Sam!” Hij lacht mijn onbezonnenheid weg. Dit is de mooiste ‘tempel’ die ik in mijn prille leven al gezien heb. Ik zie mama’s mond letterlijk openvallen. Ik zie overal kleurrijke vlaggetjes. Het lijkt alsof hier elk moment een groot feest kan losbarsten. Sam zegt dat er bijna op elk tijdstip van het jaar speciale festivals zijn en dat het zeker de moeite is om dit eens mee te maken. De Stoepa ligt te midden van het ronde plein, geflankeerd met vele souvenirwinkeltjes. Ik zie pelgrims aan de grote gebedsmolens draaien. Dat wil ik ook! Er is hier zeer veel volk en toch verloopt alles hier rustig en sereen. Wat een magische plaats!
Boeddhistisch klooster
We bevinden ons in een Boeddhistisch klooster op een uur rijden van Kathmandu. Het is er muisstil. Naast overnachten kan je hier ook mediteren en yoga beoefenen. Een monnik geeft ons een rondleiding en vertelt over zijn leven. Hij kijkt geen TV, gaat vroeg naar bed en eet geen vlees. Geen Thomas de Trein kijken, niet lekker lang opblijven in het weekend en geen lekker vleesje eten, betekent dat dus. Lijkt me eerder een gevangenis, maar die mensen hier hebben duizenden boeken om te lezen en zien er wel heel zen uit. Het is hier ook wel zeer stil. Als ik me geluidloos kan gedragen, belooft Sam dat we hierna naar de kermis gaan. Jeuj!
Nepalese kermis
Sam koopt tickets voor de kermis… Ik kan niet wachten van blijdschap! Met één toegangsticket mag ik op alle attracties zitten. De draaimolens werken niet op elektriciteit, maar op mankracht. Zolang het draait, ben ik tevreden. Er staat een rups waar ik met mama in kruip. Het ding kraakt en piept langs alle kanten wanneer het met hevige schokken in beweging komt. Met papa ga ik nog even de tent binnen om naar stuntmannen te kijken die halsbrekende toeren uithalen op hun brommers.
Budda Air
We nemen vandaag afscheid van Sam, maar we komen over vier dagen terug! We vliegen 45 minuten met een klein vliegtuigje naar Pokhara, de toegangspoort voor trekkings in de Annapurna regio.
Een dik wolkenpak ontrekt de Himalaya spijtig genoeg aan ons zicht. Het is hier wel zeer rustig en kalm, een verademing na het chaotische Kathmandu. We hebben een prachtig hotel met zicht op de bergen. Een gids vertelt wat onze mogelijkheden zijn. Mama begint plots enthousiast op en neer te wippen. Heb ik iets gemist? Blijkt dat we morgen als een vogel hoog in de lucht zullen vliegen. Mama toont me een foto van een parachute en zegt er enthousiast bij dat ik mee kan. Wow!
Annapurna – Paragliding
Vandaag is het een stralende dag, de dag waarop ik dus even Superman zal zijn… We zijn al vroeg uit de veren en rijden met een busje naar een klein dorpje. Van hier moeten we nog helemaal te voet naar boven. Gelukkig dragen de sterke mannen de parachutes naar boven. We krijgen de laatste instructies en ik zie mama’s pupillen groter en groter worden. Ik heb gewoon geen idee wat me te wachten staat. Ik word in een harnas gehesen en word in een hangstoeltje vooraan geplaatst. Na een tijdje hoor ik: “RUN RUN RUN!” Mama loopt alsof haar leven ervan afhangt. Even later verdwijnt de grond onder onze voeten en zweven we als vogels in de lucht. Het is stil, enkel het geluid van de wind zoeft rond onze oren. Mijn buik kriebelt alsof ik duizend mieren heb ingeslikt. De gids laat ons alle kanten van de Annapurna range zien. Het is onwerkelijk, buitengewoon mooi. Na 20 minuten zetten we de landing in. We krijgen de laatste instructies om veilig te landen. Ik mag gewoon blijven zitten, dat is lekker makkelijk. De landing is spannend, hobbelig, maar ik heb mijn benen nog! Mama denkt dat ik zal huilen maar in plaats daarvan vraag ik: “Nog een keer, mama?” Ze knuffelt me bijna dood in al haar extase. Daar valt papa uit de hemel! Zijn gelukzalige gezicht spreekt boekdelen. Zo leuk, dit vergeet ik nooit meer!
Pokhara Lake
In de namiddag varen we met een bootje op het Phewa meer. Op een klein eiland bezoeken we een Hindu tempel. Wanneer we terug in het dorpje zijn, wandelen we nog even langs de gezellige promenade alvorens we ons als hongerige wolven op ons avondmaal storten. Ik ben verknocht aan momo, dat zijn gestoomde dumplings met groentjes erin. Mmm heerlijk!
Fishtail Mountain
De wekker gaat om vier uur af. We zullen vandaag de zon zien opkomen bij Fishtail Mountain. Het is nog donker als we op de plaats aankomen. Stilletjes aan begint het te schemeren. Beetje bij beetje zien we de contouren van deze majestueuze bergketen. Een onaardse gloed verschijnt wanneer de eerste zonnestralen de bergen in vlam zetten. Een prachtig schouwspel. Iets later picknicken we in een waanzinnig mooi decor. In een hutje op de top van de berg warmt een meneer water voor ons op. Wat later presenteert hij ons een heerlijk smakende thee. We smakken ons ontbijt naar binnen. Ik laat heerlijk ontspannen mijn blik dwalen over de eeuwenoude bergflanken.
Village Bhalam
In de namiddag maken we een wandeling naar het dorp Bhalam, dat enkel toegankelijk is via een zeer lange hangbrug en dus niet met de wagen. Reuzespannend! De brug vind ik waanzinnig cool. Aan de overkant betreden we een andere wereld. Tijdens de wandeling zie ik akkervelden, kleine huisjes, lachende mama’s en spelende kinderen. Al gauw hebben de dorpskinderen me in de gaten. Ik heb kleine speeltjes uit Kindersurprise op zak, die ik al een paar maanden spaar. Als ik er eentje aan een jongen geef, staan in een mum van tijd alle kinderen van het dorp rond mij.
Nagarkot
Ik ben blij om Sam terug te zien als we terug in Kathmandu landen. Hij zal ons nu naar een schitterend hotel brengen, hoog in de bergen, waar we bij helder weer zicht hebben op de Mount Everest. De kamers zijn zo gelegen dat je de zonsondergang vanop het terras kan aanschouwen. Werkelijk schitterend! Het is hier koud en we slapen onder dikke dekens. Als we de volgende dag opstaan zien we de vage contouren van de Himalaya met de Everest op de achtergrond. Het is niet helder maar we hebben toch een idee van de grootsheid. We maken een wandeling naar Tamang Village. We zijn getuige van allerhande dorpstaferelen en de mama’s willen me weer graag knuffelen…
Bakthapur
We slapen in het mooie, koloniale hotel Heritage. Hoewel een aardbeving hier in het oude stadsgedeelte aanzienlijk veel schade aanrichtte, gaat er niets verloren van de sfeer en de authenticiteit die de stad desondanks uitstraalt. Het lijkt wel een openluchtmuseum waarin we ons maar wat graag verdwalen.
Pushupatinath
’s Ochtends bezoeken we nog als laatste de Pushupatinath tempel ten zuiden van Kathmandu. Hier zien we veel Saddhus of heilige mannen. Ik heb een beetje schrik van die rare mannen, maar ze zijn heel vriendelijk. Aan de voet van deze tempel zie ik een paar vuurtjes met daarrond telkens een hoopje mensen. Blijkbaar worden dode mensen hier in het vuur verbrand! Een zeer heilige plaats volgens Sam. Na een heerlijk middagmaal zijn we klaar om naar de luchthaven te gaan. Ik geraak stilletjes aan gewend aan de chaos hier. Ik voel me helemaal thuis bij Sam in Nepal.
Vlucht naar Abu Dhabi
Na uren vertraging ben ik blij dat we naar onze volgende bestemming kunnen vertrekken, Abu Dhabi. Ik val in slaap en word terug wakker als we aankomen. Wat ga ik hier allemaal beleven?
Nepal is een zintuiglijke explosie. Kleurrijk en intens! Arm maar spiritueel rijk. Ontdek de rijke cultuur in de vallei van Kathmandu in combinatie met natuurwandelingen of meerdaagse trekkings in betoverende berglandschappen.