Ik heb heerlijk geslapen op de vlucht van Kathmandu naar Abu Dhabi. Ik ben blij dat we hier nog vier dagen zullen vertoeven vooraleer we terug naar huis vliegen. Als ik uit het venstertje kijk zie ik enkel zand, zand en nog eens zand en vele tinten blauw. De zee ziet er hier alvast heel mooi uit vanuit het vliegtuig. Mama is al in Dubai en Abu Dhabi geweest en ze zegt dat we hier heerlijk zullen kunnen relaxen. Als ze vertelt wat we hier kunnen doen, zal er van relaxen weer niet veel in huis komen vrees ik…
Waar is onze bagage?
We wachten tevergeefs op de bagage. Alle andere reizigers zijn al weg, alleen wij blijven nog over in de verlaten hal met de transportband. Gelukkig heb ik mijn Trunki, die als handbagage meeging. Daarin zit alles wat ik nodig heb, waaronder mijn knuffeltje die nietsvermoedend nog te ligt te slapen in het donker.
“Mama waar blijven de valiezen?” Ze slaakt een diepe zucht en we gaan naar een meneer om aangifte te doen. Mama moet veel papieren invullen en die meneer zegt dat de bagage nog in Kathmandu staat. “Zijn ze onze valiezen vergeten,” vraag ik? “Ja,” zegt mama geërgerd. Plots vraagt die meneer of we vandaag bij de tempel zijn geweest waar ze de dode mensen cremeren. En of ik daar ook aanwezig was. Mama en papa staren hem wat verbouwereerd aan en zeggen dat we er inderdaad geweest zijn. “Nooit met een kind naar een heilige plaats gaan,” zegt hij zonder verpinken en voegt er nog aan toe: “niks is toeval.” Mama en papa rollen met hun ogen en ik zie dat ze hun lach moeten inhouden… Maar als enkele dagen later mama’s GSM de geest geeft en onze bagage nog steeds niet terecht is vergaat hen het lachen. Een verontrustende gedachte dringt zich op: rust er een vloek op ons?
Yas Island
Een taxi brengt ons in tien minuten naar ons hotel. De straten zijn hier net als in Amerika erg breed, maar het verkeer is minder druk. Ik zie ook veel hoge gebouwen, wolkenkrabbers, volgens mama. Krabben die dan aan de wolken? Wat een raar woord… We logeren op een kunstmatig aangelegd eiland, Yas Island. Ons hotel telt veel verdiepingen, ik kan ze niet allemaal tellen. Zeer naar de zin van mama krijgt onze bescheiden hotelkamer een upgrade naar een suite met zicht op zee. Zonder kleren, maar met een schitterende zonsondergang, vallen we uiteindelijk in slaap…
Formule 1 – Ferrari World
Mama herinnert zich nog dat ze met Connections in het Yas Island hotel geslapen heeft, gelegen op het Formule 1 circuit. ’s Morgens werd ze uit haar slaap gerukt, door het geraas van de racende Formule 1 wagens… Ze vond het wel indrukwekkend en speciaal. Daarom gaan we vandaag naar Ferrari World, een pretpark voor snelheidsduivels, ook met attracties op kindermaat. Ik ben benieuwd! Op Yas Island kan je overal naartoe met een gratis shuttlebusje, dat is gemakkelijk. Als we ons hotel buitenkomen, slaat de hitte ons ongenadig in het gezicht. We zijn blij als we in de bus met airco stappen.
Als ik de inkomhal betreed van Ferrari World, zie ik onmiddellijk een… Ferrari! Dus hier is het allemaal om te doen. Ik neem plaats in een miniversie en alhoewel ik er niet mee rijd, voel ik dat dit een “moordmachine” is. Even later rij ik zelf over een raceparcours, weliswaar aan een gezapig kindertempo. Voor mij mag het wat sneller gaan hoor…
We amuseren ons verder nog op andere attracties en komen ook meer te weten over de geschiedenis van Ferrari. Ik vind het hier wel leuk. In de namiddag relaxen we toch even in ons hotel.
Warner Bros
De volgende dag, na het uitgebreide ontbijt, sta ik te popelen om naar Warner Bros studios te gaan. Die opende nog geen jaar geleden zijn deuren. Het is ijskoud in het indoor attractiepark. De airco, die op volle toeren draait, doet me trillen op mijn benen. Buiten snikheet, binnen vriest het precies. Gelukkig heb ik mijn fleece trui mee.
Leuke attracties
De Flintstones trekken mijn aandacht. Ik ken die figuren niet, maar blijkbaar mama en papa wel. Ik zie dat papa enthousiast is om er mee samen op de foto te staan. Dit is niet alleen voor kinderen leuk maar ook voor grote mensen blijkbaar… In de boomstammetjes verken ik hun dorp met zijn inwoners. De spetterende roetsjbaan maakt het helemaal af.
Tom en Jerry lopen hier ook. Ze zijn vandaag blijkbaar grote vriendjes. Zolang ze mij gerust laten is het ok. Ze lopen vrolijk naar me toe. Op de foto met jullie? Ok dan. En zo gaat het wel nog een tijdje verder. Ik geloof dat ik hier met iedereen wel een kiekje heb. Ik voel me precies een filmster in een tekenfilmwereld. Het is hier allemaal zo schattig en ik moet praktisch nergens aanschuiven. Er is vandaag opmerkelijk weinig volk. Dat vind ik geweldig. We eten ’s middags een pizza op een leuk terrasje onder de olijfbomen. We zitten precies in Italië. Als ik naar boven kijk, zie ik een heldere hemel. Af en toe komen er wat wolkjes overgewaaid. In de late namiddag begint het donkerder en donkerder te worden. Het lijkt alsof we buiten zijn. Plotseling valt mijn oog op een gele taxi-auto. Mama zegt dat we nu in New York zijn. Graaf! Dit was een fantastische dag met vele indrukken en leuke attracties. Nog voor sluitingstijd is mijn batterij leeg. Ik slaap heerlijk en droom dat ik meespeel in mijn eigen tekenfilm.
Zon en zand
Vandaag bezoeken we nog een paar hotels en mag ik nog wat relaxen aan het zwembad. Als we terug in het hotel aankomen zien we onze bagage staan. Eindelijk! Die komt geen moment te vroeg, want over een paar uur nemen we het vliegtuig al weer terug naar huis. Deze keer met de goedkeuring van het Nepalese geestenrijk…
