Faroër eilanden

We vliegen met Atlantic Airways vanuit Kopenhagen naar Vagar.  Ik ben benieuwd want mama vertelt me dat dit land uit maar liefst achttien eilanden bestaat, aaneengeregen met tunnels en bruggen.  Er leven daar ook maar 50000 mensen, maar wel 70000 schapen!  Een echt dierenrijk dus!  

De landing is spectaculair.  Het ene moment zie je enkel zee en plots doemen groene bergen op in het midden van de oceaan.  Het luchthavengebouw is zeer klein. Er is maar een bagageband.  We worden verwelkomt door een “vakantievogel”…  Een vogel met een zonnebril, da’s cool!  Ik voel me meteen zeer welkom in dit mysterieuze eilanden-land met rare vogels…

Mama had nog net een auto kunnen regelen voor ons vertrek.  Ze is er niet gerust op. In een email met instructies staat dat we onze auto kunnen vinden op de parking recht tegenover de luchthaven. We moeten geen contract tekenen en we krijgen dus ook de sleutel niet van een meneer of mevrouw.  We moeten op zoek gaan naar een auto waar de sleutel op de achterband ligt.  Mama en papa controleren letterlijk elke auto die er staat op de parking en de moed zakt hen in de schoenen.  Geen enkele sleutel te vinden…  “Mama, er staat daar nog een rode auto. Helemaal apart, zou het die kunnen zijn?”  We slenteren richting rode auto, onze laatste hoop.  En jaaaa!  Het voelt als een echt mirakel, de sleutel ligt warempel op het wiel… We kijken nog even of we een politiecombi zien en installeren ons in de auto, en maken dat we snel weg zijn…   Gelukkig hebben ze het kinderzitje niet vergeten!  We hebben een appartement gehuurd in Klaksvik op het Bordoy-eiland.  De rit is gewoonweg fenomenaal!  We rijden door zeer smalle, onverlichte tunnels, die amper breed genoeg zijn voor onze wagen.  Af en toe is er een verbreding in de weg om een tegenligger de kans te geven om te passeren. Gelukkig is hier niet veel verkeer! 

Vagar Island

We zijn net vertrokken als de zon begint door te breken. Profiterend van het goede weer  besluit mama om eerst de waterval Múlafossur te bewonderen om daarna nog een wandeling te maken in het dorpje Gasadalur, met zijn veertien inwoners. De Múlafossur is prachtig, dertig meter doet ze erover om kletterend neer te storten  in de Atlantische Oceaan.  We lopen op de kliffen met aan de ene kant de oneindige oceaan en aan de andere kant de groene bergen.  Het lijkt alsof we hier alleen zijn op de wereld.  Ik ben al klein maar hier voel ik me nog een stuk kleiner. 

Het appartement ligt in het centrum van Klaksvik.  De meneer is zeer vriendelijk en zegt dat er hier binnen drie dagen een groot vissersfeest is.  Klaksvik is de tweede grootste stad van de Faeröer, na hoofdstad Torshavn. Bekend zijn haar grote haven en moderne vissersvloot.  En er zijn zeker ook voldoende tankstations en winkels. Die zijn open tot 10 PM.  Chill!  In mijn bedje ’s avonds lig ik al te dromen over grote vogels, groene bergen, watervallen en oceanen… 

Streymoy Island

We halen wat lekkere broodjes bij de bakker recht tegenover ons appartement.  We nemen ook een picknick mee want we gaan ook een boottocht maken…  Ik zie het helemaal zitten! Onze eerste stop is Saksun, een klein dorpje met allemaal grasdaken, gelegen aan een fjord.  De sluimerende mist zorgt voor een spookachtige sfeer… Al helemaal als we bij een oude begraafplaats komen, met zijn verweerde grafstenen die als macabere paddenstoelen rond een klein kerkje uit de grond steken.  Ik vind het zo raar dat er gras groeit op die daken.  Papa zegt dat de huisjes dan warmer zijn.  Ik begrijp het niet, maar vind het wel speciaal… “Gaan we op het dak picknicken, mama?  Dan hebben we een mooi zicht…”

In Vestmanna nemen we de boot om naar de kliffen en de vogels te gaan kijken. Het is een stralende dag en de grillige kustlijn is verbluffend mooi.  We varen zelfs door grotten en zien veel vogels.  De papegaaiduikers zijn het schattigst!

Bij locals eten

’s Avonds gaan we eten bij locals op het eiland Esturoy.  Het dorpje telt maar dertig inwoners en de route ernaartoe is echt spectaculair.  We worden zeer hartelijk ontvangen en komen zeer veel te weten over hun eet- en andere gewoontes.  De tafel is bezaaid met allerlei gerechtjes en we weten niet met wat te beginnen.  Ik proef even van het walvisvet, maar vind dit echt wel taai en niet zo lekker.  Ik hou het wel bij de zalm en de heerlijke aardappelen. Het is al diep in de nacht als papa plaats neemt achter het stuur en ons met een rotvaart van 30 km/u terug naar ons appartement brengt…  Zonder straatverlichting zijn het enkel de sterren en de maan die ons veilig doorheen het aardedonkere landschap leiden. Op de gladde spiegel van de oceaan laat een volle maan haar betoverende licht van zilver vallen en even lijkt het alsof de tijd lijkt stil te staan.

Torshavn

Na een korte nacht vertrekken we naar de hoofdstad.  We maken een wandeling door de oude stad Tinganes, waar de daken van gras ook hier ons weer meteen opvallen. We bezoeken Skansin Fort met de vuurtoren en slenteren wat rond op de boulevard aan de haven.   In tegenstelling tot de rest van het land, bruist het hier van het leven.  Aan bars en restaurants geen gebrek.  “Er zijn er zelfs met een Michelinster,” zegt mama.  Ik weet niet wat dit betekent maar het eten zal dan wel lekker zijn zeker?  “Vandaag wil ik frietjes, mama!”

We passeren nog even in Kirkjubur, de oudste nederzetting van het land.  De locatie is spectaculair en het kerkje heeft het mooiste zicht over de oceaan. 

Als wij er zijn is men nog druk bezig met de bouw van de grootste tunnel onder de Atlantische Oceaan, die het eiland Streymoy met Esturoy zal verbinden, een afstand van elf km. Heel bijzonder is de eerste onderzeese verkeersrotonde, een unicum. Wauw! Ik zal nog eens moeten terugkomen… In december 2020 zal de tunnel voor het eerst in gebruik genomen worden.

Vissersfeest

Vandaag is het groot feest in Klaksvik aan de haven.  Ganse families wandelen richting haven om er te gaan feesten. Er kan met een bootje worden gevaren, er zijn attracties voor kinderen, live muziek én… alle eten en drinken zijn gratis.  We kunnen onze ogen niet geloven.  De hapjes zijn onvoorstelbaar lekker en vers.  Je mag zoveel nemen als je wil.  Iedereen is vriendelijk, vrolijk en in feeststemming.  Er liggen ook twee oorlogsschepen voor anker.  Daar wil ik wel eens op.  De rondleiding is fantastisch!  Het gaat er hier allemaal zeer kalm en sereen aan toe. 

Vlucht naar Kopenhagen

We rijden nog even langs de panoramische routes naar de luchthaven.  Het is heerlijk om hier door mijn venstertje te kijken!  Mijn ogen doen pijn van al dat natuurschoon.  Het is hier heerlijk rustig: er is bijna geen verkeer, schaapjes steken rustig de weg over terwijl het groene gras wuift in de wind.  De wegen slingeren langs grote rotsformaties en groene lappendekens.  Het weer is wispelturig. De spectaculaire natuurbeelden worden het ene moment door een stralende zon beschenen, het andere moment worden ze door een striemende regen gegeseld. Nu eens zijn er wolken en mist, dan weer komt de zon tevoorschijn. Moeder natuur op haar grilligst en mooist: dat is de Faeröer. 

In dit mysterieuze decor nemen we onze vlucht terug naar Kopenhagen.  Het zal helaas mijn laatste vlucht worden voor onbepaalde tijd.

Mail of bel je Mobile Travel Agent Ellen Cras voor een gepersonaliseerd voorstel.