Ik hoor mama gillen. Ze krijgt een mailtje van haar collega bij Connections. Voor een prikje kunnen we in de grote vakantie naar Vancouver vliegen. Mama is er al geweest en ik blijkbaar ook, weliswaar in haar buik… Ik hoor mama naar papa bellen. Aan haar enthousiasme te horen moet papa niet veel tegengas geven. Ze boekt meteen. Een paar uur later is de promo al verdwenen. Die avond zie ik mama bijna door het huis zweven… Ik voel dat het weer geen gewone reis zal worden.
Vlucht naar Vancouver
We vliegen naar Vancouver via Frankfurt. Ik word vier jaar in oktober. Als we over Groenland hangen blijf ik begeesterd uit het raampje staren. Ik zie veel sneeuw en dat in de zomer. Dat zijn grote gletsjers, zegt mama. Leven hier mensen? Zouden we hier kunnen landen, denk ik bij mezelf…
Mama is fan van Vancouver. Trendy en met de natuur op de achtergrond. We blijven hier 2 nachten. Ik mag mee op de fiets doorheen Stanley Park. Ik zie de prachtige skyline, terwijl we langs totempalen en onder bruggen doorfietsen. We puffen uit op een boomstam op één van de mooie stranden. Via een overzetbootje varen we naar Granville Island, een schiereilandje in de stad. Daar is een immense overdekte markt waar je ook fruit en take-away kan kopen. Mmm een vers fruitsapje en een loempia alstublieft, terwijl ik op een bankje zit met zicht op de haven.
De grens over naar Amerika
We rijden per bus naar Seattle luchthaven om daar de huurwagen op te halen. Een korte rit brengt ons naar het Mount Rainier National Park. Je kan er niet naast kijken. Het park wordt gedomineerd door een vulkaan van meer dan 4000 meter. Na elke bocht zien we de machtige vulkaan opdoemen. We rijden tot aan Panorama Point. Daar hebben we een schitterend zicht op de besneeuwde vulkaan. Tijdens de wandeling heb je ook een heel mooi zicht op de Nisqually gletsjer.
We overnachten aan de rand van het park in een zeer leuke houten cabin. De grote houten stoelen trekken mijn aandacht. Ze lijken op een troon van een koning. Ik voel me dan ook de koning van de vulkaan.
Mount St Helens
Papa had me al verteld over deze specifieke vulkaan. Blijkbaar heel lang geleden, toen papa nog heel klein was, is deze vulkaan uitgebarsten. Het was blijkbaar één van de meest dodelijke en verwoestende uitbarstingen uit de Amerikaanse geschiedenis. Papa vertelt over een aswolk van 500 graden Celsius, die alles in zijn spoor verwoestte. Ik kan het me moeilijk inbeelden. We rijden ernaar toe. Ik zal de gevolgen met mijn eigen ogen kunnen aanschouwen. Naarmate we het park dieper inrijden komen we dichter bij de vulkaan. Ik zie kale bomen en veel mist. Het stinkt ook een beetje. Die mist blijkt rook te zijn afkomstig van Canada. Er zijn daar grote bosbranden op het moment en de wind zit vandaag blijkbaar verkeerd. De rook maakt het landschap nog wat mysterieuzer en dreigender. We zijn met z’n allen onder de indruk. De natuur is mooi maar dus ook zeer onvoorspelbaar. Als afsluiter verkennen we Lava Canyon. Voor de eerste keer waag ik me alleen over een lange hangbrug. Spannend! Onder me zie ik het kolkende water tussen de grote lavarotsen klotsen…
Portland
Ik ben niet echt een stadsmens, maar ik ben aangenaam verrast door deze stad. Heel verzorgd, groen en gezellig. Restaurants en bars zijn er in overvloed. Ook vele minibrouwerijen. Ik zie terrasjes met mensen die ook pintjes drinken, net zoals bij ons. Mama schrikt van de hoge prijzen. Mama hoort over een community net buiten de stad, “Cartlandia”, waar je tegen heel voordelige prijzen bij foodtrucks kan eten. Kunnen we daar naartoe mama? Dat moet ik geen twee keer vragen. Het ziet eruit als een minifestival, enkel een podium en een rockster ontbreken. Overal staan verschillende foodtrucks kriskras door elkaar. We kunnen kiezen tussen “wereldkeuken” zoals mama dat noemt. We gaan voor Aziatisch en ik word daarna nog getrakteerd op lekkere pannenkoeken. Mmm, komen we hier elke dag naartoe mama? Het is er niet alleen voordelig maar ook wel gezellig met alle eetbankjes buiten…
Columbia River
We rijden vandaag de Columbia River af. Ik word verrast door de mooie watervallen “Bridal Veil” en “Wakheena Falls”. De wandelingen zijn er ook schitterend! Ik kan al goed stappen zonder buggy, oh ja vergeten te vertellen, die hebben we niet mee. Mama en papa zijn het beu om het mee te sleuren, dus ik heb geen keuze. Pffff, ik reed toch al bijna een jaar zelf met dat ding … Tot grote ergernis van mama en papa. Stappen is nog de enigste optie, maar in dit decor is dit geen inspanning, integendeel!
Wild Coast – Olympic National Park
Wij rijden de Wild Pacific af richting Olympic National Park. De stranden zijn natuurlijke speeltuinen. Fantastisch gewoon. Ik loop op de talrijke boomstammen, ik spring in de vele plassen, kruip over de boomstambruggetjes, ik verschuil me in de stenen huisjes op het strand. Heerlijk om te picknicken hier. Dit zijn de zaligste stranden die ik ooit gezien heb! Waarom hebben wij geen ‘speeltuinstranden’?
Van de wilde stranden gaan we naar het regenwoud, het ‘Hoh Rain Forest’. Ik wandel precies door een griezelfilm. Takken hangen dreigend naar beneden en vormen de vreemdste constructies. Ik meen een heks te ontwaren met een grote punthoed. De begroeiing is weelderig. Mijn fantasie onbegrensd. Het decor is werkelijk magisch. Op elk moment kan er een monster van achter een boom springen… Ik blijf maar dicht bij mama en papa, je weet maar nooit… Mijn spannendste wandeling ooit!
Aan Lake Crescent chillen en picknicken we. De wandeling naar Marymere Falls is prachtig! De wandelpaden hier zijn nooit saai! Ik zie overal wel dingen die me aantrekken. Ze moeten mij in de gaten houden, of ik verdwijn in het landschap.
Hurricane Ridge
Vandaag gaan we de hoogte in. De weg verder naar Hurricane Ridge is adembenemend. Op die plaats hebben we een panoramisch zicht over de bergen met als piek, Mount Olympus van meer dan 2000 meter hoog. Wauw! Ik voel me als een vogel zo vrij!
Port Angeles kan me ook bekoren maar ik ben vooral gecharmeerd door het stadje Port Townsend, gelegen aan de oostkant van Olympic Park. Een schattig, industrieel stadje met Victoriaanse gebouwen. Wanneer ik in het Dungeness National Wildlife Refuge park op de dunne zandstrook wandel, met de zee aan beide kanten, voel ik pas echt de kracht van de oceaan. Luid en intens! We rijden uiteindelijk terug naar Seattle. Ik ben hier blijkbaar ook al geweest. Morgenvroeg vertrek ik op een epische vlucht naar één van de laatste wildernissen op aarde, Alaska…
Wil je je ook laten overdonderen door de wilde ruige natuur van het Noordwesten? Een cocktail aan tropische bossen, ‘wilde’ stranden, rivieren en watervallen. Vergeet de prachtige steden Seattle en Portland niet.
Bekijk even een rondreis bij Connections als inspiratie: RIVIER WILD | 14 daagse rondreis door de Pacific Northwest,, de kusten, nationale parken en haar unieke sfeer nationale parken en een unieke sfeervoor een onvergetelijke reis. | Connections